- پروین، مادام SMOS گروهِ ما!
این رو مونیک رو به "ادریانو کمپ" (Adriano Camps ) پروفسورِ دانشگاهِ پلی‌تکنیکِ بارسلونا که برای انجام سمینار در ارتباط با آخرین تحقیقاتِ گروهش با استفاده از تصاویرِSMOS*، به دعوتِ مونیک اومده دانشکده ما، در معرفیِ من میگه!
"ادریانو" هم همونطور که دست راستش رو میاره جلو که دست بده میگه، میدونی که دیگه دوره این تصاویر تموم شده و تصویرهایِ (اسمش رو خوب نفهمیدم) جایگزینش شده. دست میدم و بلافاصله بعد از ابراز خوشحالی از آشنائیش میگم: وای نه، چرا؟! ما هنوز تازه شروع به پروسسینگ این تصاویر در زمینه کارِ خودمون کردیم!
میدونم چرا نداره، سالِ ۲۰۰۹ که آژانسِ فضاییِ اروپا این ماهواره رو فرستاده فضا، پیش‌بینیِ برنامه سه ساله رو کرده و خب، الان سالِ ۲۰۱۲ هستیم.... وایِ من برایِ اینه که سه ساله که کار رو این پروژه رو شروع کردم و این دومین سری گیرنده‌هایِ تصویره که اعتبارش تموم و از مدار خارج میشه، تکنولوژی با سرعتِ بالا میتازه و پیش میره....
برایِ زمانِ موردِ مطالعه پیش‌بینی شده پروژه ما، تصویر و داده هست و باید با بررسی و پروسسینگِ همین تصاویر به نتیجه‌ای برایِ مأموریتِ SMSP برسی‌م.
تو این مدت اولین باری بود که یک سمینار انقدر توجهم رو جلب کرده،
شاید به خاطرِ اینکه خودم هم الان درگیرِ این تصاویر و پیدا کردن
الگوریتمهایِ مختلف و کاربردشون در زمینه کار پروژه خودم هستم، هر چی که
بود یه لحظه حس کردم انگار تو دهانِ "ادریانو" هستم، خودم رو جم‌ع و‌جو
کردم،و صاف سرِ جام ایستادم و به این آدمِ جدی با نگاهِ آروم و تمیز گوش سپردم.
اون موقع یه لحظه از دلم گذشت که چه خوبه یک دوره تو آزمایشگاهش و با گروهش رو یه پروژه کار کنم، باید دید.... هیچ کس از آینده خبر نداره، شاید یک وقتی هم از بارسلونا و دانشگاهِ پلی‌تکنیکِ اونجا سر درآوردم، خدا رو چه دیدی!
جالب اینه که برایِ پذیرائی فقط دو سه نوع آب‌میوه و یه بسته بیسکوییتِ معمولی بود، اون هم برای یک استادی که از یک کشورِ دیگه دعوت شده! فکر کن یه برنامه معمولی تو ایران، هیچ بارِعلمی و مثبت نداشته باشه، پذیراییش عالیه! الان رو نمیدونم ولی اون سالها که اونجا بودم که اینجوری بود!
* SMOS= Soil Moisture and Ocean Salinity
http://smos.array.ca/web/smos/smos-main
این رو مونیک رو به "ادریانو کمپ" (Adriano Camps ) پروفسورِ دانشگاهِ پلی‌تکنیکِ بارسلونا که برای انجام سمینار در ارتباط با آخرین تحقیقاتِ گروهش با استفاده از تصاویرِSMOS*، به دعوتِ مونیک اومده دانشکده ما، در معرفیِ من میگه!
"ادریانو" هم همونطور که دست راستش رو میاره جلو که دست بده میگه، میدونی که دیگه دوره این تصاویر تموم شده و تصویرهایِ (اسمش رو خوب نفهمیدم) جایگزینش شده. دست میدم و بلافاصله بعد از ابراز خوشحالی از آشنائیش میگم: وای نه، چرا؟! ما هنوز تازه شروع به پروسسینگ این تصاویر در زمینه کارِ خودمون کردیم!
میدونم چرا نداره، سالِ ۲۰۰۹ که آژانسِ فضاییِ اروپا این ماهواره رو فرستاده فضا، پیش‌بینیِ برنامه سه ساله رو کرده و خب، الان سالِ ۲۰۱۲ هستیم.... وایِ من برایِ اینه که سه ساله که کار رو این پروژه رو شروع کردم و این دومین سری گیرنده‌هایِ تصویره که اعتبارش تموم و از مدار خارج میشه، تکنولوژی با سرعتِ بالا میتازه و پیش میره....
برایِ زمانِ موردِ مطالعه پیش‌بینی شده پروژه ما، تصویر و داده هست و باید با بررسی و پروسسینگِ همین تصاویر به نتیجه‌ای برایِ مأموریتِ SMSP برسی‌م.
اون موقع یه لحظه از دلم گذشت که چه خوبه یک دوره تو آزمایشگاهش و با گروهش رو یه پروژه کار کنم، باید دید.... هیچ کس از آینده خبر نداره، شاید یک وقتی هم از بارسلونا و دانشگاهِ پلی‌تکنیکِ اونجا سر درآوردم، خدا رو چه دیدی!
جالب اینه که برایِ پذیرائی فقط دو سه نوع آب‌میوه و یه بسته بیسکوییتِ معمولی بود، اون هم برای یک استادی که از یک کشورِ دیگه دعوت شده! فکر کن یه برنامه معمولی تو ایران، هیچ بارِعلمی و مثبت نداشته باشه، پذیراییش عالیه! الان رو نمیدونم ولی اون سالها که اونجا بودم که اینجوری بود!
* SMOS= Soil Moisture and Ocean Salinity
http://smos.array.ca/web/smos/smos-main
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر